Drukke laatste weken
Door: Elsbeth Folbert
Blijf op de hoogte en volg Elsbeth
13 Mei 2014 | Malawi, Rumphi
De laatste week is aangebroken. In mijn vorige blog vertelde ik dat we woensdag naar Bonde zouden gaan. Dat ging weer niet door en nu zijn we maandag geweest. Voor woensdag hebben we dus maar wat anders bedacht om onze tijd wel nuttig te besteden want de tijd gaat nu erg snel! Eerst hebben we aan een klas een voorlichting gegeven over tandenpoetsen op de Matunkha school. Dit was echt geweldig! Toen we binnen kwamen begroeten de kinderen ons netjes in koor met: Hello madam, how are you? We are very fine. Dat klinkt prachtig uit allemaal van die kindermondjes! Na een uitleg over hoe je je tanden moet poetsen en waarom dat zo belangrijk is door middel van wat foto’s hebben we de kinderen een liedje over tandenpoetsen aangeleerd. Op de foto kan je zien hoe blij ze waren met hun tandenborstel en tandpasta.Toen we weer weg gingen hebben ze zelfs nog een liedje voor ons gezongen! Omdat er geen auto beschikbaar was konden we niet op pad voor ons onderzoek. Wel was er nog een motor, maar dan konden we niet allebei mee. Daarom ben ik toen op de motor mee geweest om toch nog 2 interviews af te nemen voor ons onderzoek.
Donderdag was het palliative care day. Ik had er ontzettend veel zin in, maar was vooral erg benieuwd hoe het zou gaan verlopen! De eerste verassing was hoeveel patiënten er zouden komen. We hadden 6 patiënten uitgenodigd, uiteindelijk zijn er 4 gekomen. Eén patiënt was een oude, blinde vrouw. Blijkbaar was ze vaak heel grappig, want als ze wat zei begon bijna iedereen te lachen. Helaas verstonden wij er niets van… Een andere patiënt is een oude man met een grote chronische wond op zijn been. Deze man was er de vorige palliative care day ook, ook zijn we wel eens bij hem op home visit geweest. Helaas ziet zijn wond er niet beter uit, maar gelukkig heeft hij er tot nu toe niet veel pijn aan. De andere twee patiënten hebben een hersenbloeding gehad, een man en een vrouw. De vrouw kon ook niet meer praten maar wel erg lief lachen! De man was erg gezellig en kon ook Engels praten! Voor de middag hebben we een activiteit verzonnen, Bingo! Met onze zelfgemaakte bingo kaarten en een stukje zeep uit de tuckshop was de hele middag een groot succes! De patiënten en de vrijwilligers deden goed mee en ook het andere personeel vond het leuk om mee te spelen. Ik heb met volle teugen genoten van die dag met een leuke groep mensen, wat was het gezellig!
Vrijdag zijn we voor de laatste keer voor ons onderzoek op pad geweest. Zaterdagmorgen zijn we op tijd vertrokken naar het strand. Na deze reis ben ik toch maar van gedachten veranderd: de minibusjes zijn niet meer alleen leuk. Een reis van meer dan 2 uur achterin een busje met je benen omhoog en als je je hoofd niet eens rechtop kan houden en er een stang voor het raam zit waar je tegen aangedrukt zit duurt erg lang… De irritatie werd alleen maar groter omdat het busje de hele weg echt om de 5 minuten bleef stoppen en omdat elke politie die we tegenkwamen het busje ging aanhouden waardoor je zo weer een kwartier verder bent. Maargoed, het strand heeft alles weer goed gemaakt! Ik heb zelfs op een paard gereden, eerst door het bos en toen nog het water in! Het was geweldig! Toen we uitgenodigd werden om nsima te komen eten bij iemand thuis konden we dat niet afslaan aangezien dat erg onbeleefd is hier. En het is natuurlijk ook wel leuk om ergens anders te gaan eten en de nsima begint echt lekker te worden!
Maandag zijn we dan eindelijk naar Bonde geweest! Bonde is een community boven op een berg, met een prachtig uitzicht. We gingen met z’n achten in de bak van de auto op pad, gezellig! Na een uur rijden, wat gauw voorbij was omdat ik telkens wel wat te kijken had, kwamen we aan bij het schooltje van Bonde. Er waren niet zo heel veel cliënten daarom werd het op een gegeven moment een beetje saai. Toen we teruggingen begon de zon al onder te gaan, wat een geweldig uitzicht gaf!!! De lucht had prachtige kleuren en ook de maan was goed te zien. Ik heb me op de terugweg helemaal niet meer verveeld. Als ik me niet vast hoefde te houden maakte ik wel foto’s en anders genoot ik alleen van het uitzicht.
Vandaag was het kliniekdag, onze laatste kliniekdag. Dit keer was er wel een verpleegkundige uit het ziekenhuis gekomen. Helaas was er voor haar weinig te doen om dat er wel 1 patiënt is geweest..! Het lijkt net of de patiënten weten dat Hilde er niet meer is, want dit is al de tweede keer dat het zo ontzettend rustig is, terwijl we dat met Hilde nog nooit meegemaakt hebben!
Morgen is het weer public holiday. Daar gaan we goed gebruik van maken en reizen we weer af naar het strand nu het nog kan! Ik denk dat ik mijn laatste blog vanuit Malawi is want maandag beginnen we al aan onze reis terug naar Nederland. Dinsdag hopen we te vliegen en woensdag hopen we weer met beide benen op Nederlandse bodem te staan!
Tot snel! Groetjes Elsbeth
Donderdag was het palliative care day. Ik had er ontzettend veel zin in, maar was vooral erg benieuwd hoe het zou gaan verlopen! De eerste verassing was hoeveel patiënten er zouden komen. We hadden 6 patiënten uitgenodigd, uiteindelijk zijn er 4 gekomen. Eén patiënt was een oude, blinde vrouw. Blijkbaar was ze vaak heel grappig, want als ze wat zei begon bijna iedereen te lachen. Helaas verstonden wij er niets van… Een andere patiënt is een oude man met een grote chronische wond op zijn been. Deze man was er de vorige palliative care day ook, ook zijn we wel eens bij hem op home visit geweest. Helaas ziet zijn wond er niet beter uit, maar gelukkig heeft hij er tot nu toe niet veel pijn aan. De andere twee patiënten hebben een hersenbloeding gehad, een man en een vrouw. De vrouw kon ook niet meer praten maar wel erg lief lachen! De man was erg gezellig en kon ook Engels praten! Voor de middag hebben we een activiteit verzonnen, Bingo! Met onze zelfgemaakte bingo kaarten en een stukje zeep uit de tuckshop was de hele middag een groot succes! De patiënten en de vrijwilligers deden goed mee en ook het andere personeel vond het leuk om mee te spelen. Ik heb met volle teugen genoten van die dag met een leuke groep mensen, wat was het gezellig!
Vrijdag zijn we voor de laatste keer voor ons onderzoek op pad geweest. Zaterdagmorgen zijn we op tijd vertrokken naar het strand. Na deze reis ben ik toch maar van gedachten veranderd: de minibusjes zijn niet meer alleen leuk. Een reis van meer dan 2 uur achterin een busje met je benen omhoog en als je je hoofd niet eens rechtop kan houden en er een stang voor het raam zit waar je tegen aangedrukt zit duurt erg lang… De irritatie werd alleen maar groter omdat het busje de hele weg echt om de 5 minuten bleef stoppen en omdat elke politie die we tegenkwamen het busje ging aanhouden waardoor je zo weer een kwartier verder bent. Maargoed, het strand heeft alles weer goed gemaakt! Ik heb zelfs op een paard gereden, eerst door het bos en toen nog het water in! Het was geweldig! Toen we uitgenodigd werden om nsima te komen eten bij iemand thuis konden we dat niet afslaan aangezien dat erg onbeleefd is hier. En het is natuurlijk ook wel leuk om ergens anders te gaan eten en de nsima begint echt lekker te worden!
Maandag zijn we dan eindelijk naar Bonde geweest! Bonde is een community boven op een berg, met een prachtig uitzicht. We gingen met z’n achten in de bak van de auto op pad, gezellig! Na een uur rijden, wat gauw voorbij was omdat ik telkens wel wat te kijken had, kwamen we aan bij het schooltje van Bonde. Er waren niet zo heel veel cliënten daarom werd het op een gegeven moment een beetje saai. Toen we teruggingen begon de zon al onder te gaan, wat een geweldig uitzicht gaf!!! De lucht had prachtige kleuren en ook de maan was goed te zien. Ik heb me op de terugweg helemaal niet meer verveeld. Als ik me niet vast hoefde te houden maakte ik wel foto’s en anders genoot ik alleen van het uitzicht.
Vandaag was het kliniekdag, onze laatste kliniekdag. Dit keer was er wel een verpleegkundige uit het ziekenhuis gekomen. Helaas was er voor haar weinig te doen om dat er wel 1 patiënt is geweest..! Het lijkt net of de patiënten weten dat Hilde er niet meer is, want dit is al de tweede keer dat het zo ontzettend rustig is, terwijl we dat met Hilde nog nooit meegemaakt hebben!
Morgen is het weer public holiday. Daar gaan we goed gebruik van maken en reizen we weer af naar het strand nu het nog kan! Ik denk dat ik mijn laatste blog vanuit Malawi is want maandag beginnen we al aan onze reis terug naar Nederland. Dinsdag hopen we te vliegen en woensdag hopen we weer met beide benen op Nederlandse bodem te staan!
Tot snel! Groetjes Elsbeth
-
13 Mei 2014 - 21:38
Marleen :
Lieve Els,
Geniet van je laatste dagen.
Een goede reis en tot snel.
Liefs van ons -
13 Mei 2014 - 22:33
Geralde:
Heey Elsbeth,
Wat een leuke foto's toch weer! ;-) Vooral die foto met al die patiënten is geweldig! Grappig, want volgens mij herken ik er wel een paar zoals je ze beschrijft... Veel succes met jullie laatste bezigheden en opdrachten! Geniet nog van de laatste indrukken, ervaringen, mensen, geuren, mooie weer en de nsima, want voor je het weet zit je weer in het regenachtige Nederland! Tot ziens...
Groetjes Geralde -
14 Mei 2014 - 11:50
Wendy Bianca Rhode :
Geweldig mooi om te lezen geniet van de laaste dgn daar en alvast een hele goede reis terug naar Nederlandse bodem groetjes uit de westerhaar -
14 Mei 2014 - 23:25
Hanneke:
Hoi Elsbeth
Geniet er nog van want nu is het zo voorbij!!
Goede terug reis !!!
Groetjes Hanneke -
15 Mei 2014 - 10:50
Fridazwijze:
hoi elsbeth, ik heb met belanstelling je verslagen gelezen,
geniet nog van de laatste dagen dat je daar bent , en ik wens jullie een hele goede reis terug en een behouden thuiskomst in de buurt.
groetjes grida. -
20 Mei 2014 - 21:54
Dinand En Anita:
Lieve Elsbeth,
Als het goed is zit je inmiddels weer in het vliegtuig op weg naar huis.....wat zal het straks fijn voor je zijn om weer in je vertrouwde omgeving terug te zijn en wat zal je genieten als je iedereen weer kan ontmoeten en al je ervaringen kan delen. Het was erg leuk om op deze manier met je mee te reizen en ook een stukje van Afrika mee te beleven al is het dan op afstand. Maar ook het loslaten van alles wat je daar hebt gezien en de contacten die je hebt opgebouwd zal misschien moeilijk voor je zijn. We wensen je het allerbeste toe bij het verdere van je opleiding ! Je bent vast een hele lieve "zuster" !
Groetjes van Dinand, Anita, Jedidja en Matthias
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
